Jan Szancenbach

Urodził się 8 stycznia 1928 r. w Krakowie. Edukację artystyczną rozpoczął w 1940 r. w Szkole Przemysłu Artystycznego (Kunstgewerbeschule) w Krakowie, m. in. u profesorów: Józefa Mehoffera, Ludwika Wodiczki, Stanisława Kamockiego. Po zamknięciu szkoły przez władze okupacyjne pracował przez 3 lata (1942-45) w warsztatach Rady Głównej Opiekuńczej, biorąc równocześnie udział w pracach grup samokształceniowych oraz uczestniczył w spotkaniach u Tadeusza Brzozowskiego organizującego konspiracyjne wystawy, dyskusje o sztuce. Po egzaminie wstępnym w 1945 r. został przyjęty na II rok studiów w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W czasie studiów uczęszczał na zajęcia w pracowni malarstwa prof. Wojciecha Weissa, a następnie prof. Eugeniusza Eibischa; ponadto uczył się rysunku u profesorów: Zbigniewa Pronaszki, Zygmunta Radnickiego i Andrzeja Jurkiewicza, liternictwa i projektowania graficznego u prof. Ludwika Gardowskiego, projektowania architektonicznego u prof. Stanisława Gałęzowskiego, teorii sztuki u prof. Karola Frycza. W 1948 r. otrzymał absolutorium, a w 1952 r. uzyskał dyplom magistra sztuki.
Uprawiał malarstwo sztalugowe, grafikę, sztukę użytkową, projektował kolorystykę architektury wnętrz (m.in. renowacja widowni Teatru J. Słowackiego w Krakowie i plafonu w Operze Wrocławskiej), zajmował się także wystawiennictwem, liternictwem, ilustracją książkową, projektowaniem plakatów, konserwacją dzieł sztuki, filmem rysunkowym. Od 1948 r. był związany z krakowską Akademią Sztuk Pięknych. Początkowo uczył rysunku, liternictwa, projektowania graficznego i technik graficznych. Od 1972 r. prowadził pracownię malarstwa sztalugowego na Wydziale Malarstwa. W latach 1972-78 i 1981-84 pełnił funkcję dziekana Wydziału Malarstwa, w latach 1978 -81 był prorektorem, a następnie przez dwie kadencje (1987-93) był rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1986 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Przez 6 lat był członkiem Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego, kilkanaście lat pracował społecznie w ZPAP pełniąc m. in. funkcję sekretarza i prezesa okręgu krakowskiego ZPAP. Był członkiem Rady Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii „COR AEGRUM” w Krakowie.
W latach 1948-96 uczestniczył w ponad 300. wystawach ogólnopolskich i ok. 70. zagranicznych, w tym m. in.: Praga, Sofia, Paryż, Monte Carlo, Visby, Bolonia, Vallauris, Bergen, Budapeszt, Helsinki, Tampere, Rovaniemi, Malmö, Calgary, Lyon, Bordeaux, Narvik, Ateny, Karlskrona, Karlshamn, Darmstadt, Moskwa, Graz, Drezno, Sztokholm, Neapol, Ankara, Norymberga, Tokio, Nicea, Nowy Jork, Wiedeń, Fryburg, Londyn, Berlin.
Zorganizował ponad 50 wystaw indywidualnych, m. in. w Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Wrocławiu, Londynie, Malmö, Düsseldorfie.
Za swoje osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne otrzymał szereg nagród i wyróżnień, m. in. Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie w Monte Carlo (zespołowo), nagroda na wystawie „Złotego Grona” w Zielonej Górze, Dyplom Honorowy TPSP, Medal im. Wyspiańskiego, Dyplom Honorowy ZPAP na wystawie jubileuszowej, Nagroda Miasta Krakowa, Nagroda Prezesa Rady Ministrów „za twórczość dla dzieci”, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I., II. (trzykrotnie) i III. stopnia, Złota Odznaka ZPAP, Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla Miasta Krakowa”, Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”, Tytuł honorowy „Zasłużony dla Narodowej Kultury”. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Oficerskim OOP.
Jego prace znajdują się w muzeach i prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą.
Członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.
Zmarł 15 grudnia 1998 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
   
NA AUKCJACH: 2000: Martwa natura z samowarem - 3.600 PLN; 2001: Martwa natura IV - 31.000 PLN, Dolina Pięciu Stawów (1994) - 44.000 PLN, Martwa natura z bałałajką - 33.000 PLN.